گندم به دو صورت فاریاب و دیم کشت می شود. در روش کشت دیم، تمامی آب مورد نیاز از طریق نزولات آسمانی و در روش فاریاب بخشی از طریق باران و مابقی توسط آب آبیاری تامین می گردد. در مناطقی که میزان بارندگی در فصل رشد گندم بیش از ۳۵۰ میلی متر بوده و پراکنش آن در طول دوره رشد گیاه مناسب است، امکان کشت دیم وجود دارد. در غیر اینصورت، گندم باید در طول دوره رشد و در هنگام نیاز آبیاری شود. مقدار آب مورد نیاز گندم در طول دوره رشد آن ۸-۴ هزار متر مکعب در هکتار است. تعداد دفات آبیاری، دور آبیاری و حجم آب در هر بار آبیاری به شرایط محیطی منطقه و وضعیت خاک وابسته است. نیاز آبی گندم در مناطق گرم بیشتر و در مناطق سرد کمتر است.
اصولا از سیستم آبیاری قطره ای نواری نبایستی در مزارعی که دارای آبهای خیلی سخت و شور هستند، استفاده گردد. در صورت اجبار لازم است قبل از طراحی و نصب نوار، آزمایش کامل آب صورت گرفته تا در طراحی شبکه روش های پیشگیری کننده از انسداد پیش بینی شود.
آبیاری از مهمترین عملیات داشت در زراعت برنج میباشد. در حال حاضر آبیاری این گیاه بی شتر به روش غرقابی انجام می شود که موجب مصرف زیاد آب و پایین آمدن راندمان آبیاری میگردد. بررسيی پیرامون ارائه راهكارهای مناسب برای استفاده بهینه از آب و بكارگیری روشهای آبیاری با راندمان بالا امری ضروری است. در مورد برنج که از آب مصرف زیادی استداده میکند، این موضوع دارای اهمیتی دو چندان ا ست.
ایران در منطقه اي از دنیا واقع شـده کـه متوسـط نـزولات آسـمانی سالانه آن کمتر از یک سوم میـانگین بـارش سـالانه جهـان مـیباشـد. به علاوه توزیع زمانی و مکانی بارشها بسیار ناموزون بوده بـه طـوريکـه حتی در پر بارانترین مناطق نیز در فصل تابستان، گیاهان زراعـی نیـاز به آبیاري دارند. سیب زمینی بعد از گندم، برنج و ذرت بیشـترین سـهم را در میزان تولید محصولات غذایی دارا بوده و نقش مهمی در تغذیـه و سبد غذایی جمعیت جهان دارد.
دیدگاه ها